Minik kızım hasta:(( Dün akşam üzeri tek tük öksürükle başlayan gecenin ilerleyen saatlerinde ateşini yükselten ve sabahleyin odasında bitkin bir şekilde inleten Bronşit... Sabah uyanır uyanmaz dışarda yağan yağmura soğuk havaya bakmadan kısa kollu badisini ve taytını giydirip gittik doktor abimize. Uzun uzun dinledi sırtını göğsünü sonra teşhisi koydu evet bronşit bizimde kapımızı çaldı. Biraz önce antibiyotiğini verdik uyuması için biraz salladım inliye inliye uyudu:((
Bir anne için çocuğunun acısı karşısında nasıl çaresiz kaldığını öğrenmiş oldum, elimden birşey gelmiyor ah keşke ben hasta olsaydım diyorum. Bende kendimi iyi hissetmiyorum. Ihlamurumu ve balımı alıp oturdum bilgisayarın başına. Yağmur'un ateşinin düştüğünden emin olana kadar uyumak yok.
Bloğuma yazıcağım ilk yazının hastalık olması ne kötü ama hayatın bir gerçeği çocuklar böyle büyüyor değil mi?
Yarın stresli ve bir o kadar da zor bir gün beni bekliyor bugünü rahat atlattım çünkü hastane dönüşü annem ve teyzem hemen geldiler. Yağmur'un en sevdiği iki meleği, duyunca ufaklığın hastalandığını ne olup bittiğini sormadan geldiler. Şarkılar, masallar, tekerlemeler havada uçuştu. Bizimki hastalığını unuttu akşama eniştem ve kardeşimde geldi ekip neredeyse tamamlanıyordu ( babam ve Güldalıannem de olsaydı ). Ama yarın yalnızız kızımla umarım herşey yolunda gider ateşi yükselmez, ilaçlar etkisini göstermeye başlarda Yağmurda biraz olsun rahatlar.
Evet hastalıkla başlayan yazıma son verme vakti. Umarım zaman geçtikçe bende güzel şeyler yazar ve paylaşabilirim. İlk adımı attım ama hala emin değilim yapıp yapamıyacağımdan...
Şimdilik herkese sağlık ve mutluluk dolu günler
